Τάνγκο

    Απογευματινή απόδραση σε αμμουδιές νωπές.. τόσο νωπές όσο τα πρόσωπά μας. Για να χτίζουμε πάνω τους χαμόγελα και αγκαλιές.. Ταξίδεψα.. πήγα ψηλά και γύρω.. χαμηλά κι απέναντι.. Δυο μαγνήτες.. Δυο πόλοι να πάλλονται.. σα να χορεύουν τάνγκο! Με βήματα διστακτικά μπρος- πίσω. Αλλά με φιγούρες.. που δε διδάχτηκαν.. που τις δοκίμασαν.. ποδοπατήματα.. τόσο αμήχανα..χωρίς πόνο.. και τραβήγματα.. Απότομα! Το ένα κορμί πάνω στο άλλο. Γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε να χορευτεί.. Τόσο ασυγκράτητα! Και με τρεμάμενα δάχτυλα, που μπλέκονται μεταξύ τους όπως μπλέκονται σε μπερδεμένα μαλλιά μετά από έρωτα... Ναί! Σα δυο μαγνήτες που αν ενωθούν δύσκολα τους χωρίζεις..