Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

Αδυναμίες


       Αφηρημένη σε μια εικόνα που δε θέλω να βλέπω.. Στιγματισμένη σε μια σκηνή που δε θέλω να παίξω.. Τραυματισμένη με μια πληγή που δε λέει να κλείσει.. Οπλισμένη μ΄ ένα όπλο που δε μπορεί να χτυπήσει.. Περπατημένα μονοπάτια που δε θέλω να διαβώ.. Λαμπερά σκοτάδια που μέσα τους κρύβουν άσβεστο φως...
    Ούτε λέξη δεν ειπώθηκε ενώ τα χείλη δεν είχαν σταματημό. Ούτε άγγιγμα δεν ένιωσα ενώ τα κορμιά μας ήταν το ένα κολλημένο στο άλλο. Πλήγματα από σημάδια που αιωρούνταν και εικόνες που ήταν σταμπαρισμένες στο προφίλ. Ξυράφια από ανώδυνους περαστικούς που στο πέρασμά τους ξέρουν ν΄ αφήνουν μόνο πινελιές.
    Αδίκησα δυναστείες, ενώ το μεγαλείο τους με ξεπερνούσε.. Ηθελημένα οράματα χωρίς συνταξιδιώτες στο ταξίδι γιατί βαρέθηκα να συνοδεύομαι άσκοπα.. Χωρίς οδοιπόρους λοιπόν που σε περιμένουν στην κορυφή για να σου δείξουν το τοπίο.. Δε μ΄ ενδιαφέρει η θέα τους πια, μόνο το ανέβασμα.. Άλλωστε δε ξέρω πια αν μπορώ να συμβαδίζω..
    Νοήματα ειρωνικά και αλλόγιστα δίνονται σε στιγμές που η δοκιμασία νικά και η απορία γεμίζει τους γύρω σου, ενώ η δική σου υποτιθέμενη αδιαφορία γίνεται σύννεφο στο μαυρισμένο πρόσωπό σου, θέλωντας να εκφράσει για ακόμα μία φορά αυτό που αρνιόσουν κατηγορηματικά.. μην παλεύεις για να νιώσεις δύναμη, πάλευε για να μπορείς να κρατάς αυτό που για σένα έχει δύναμη και περιεχόμενο. Κι ακόμα κι αν δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο, καλύτερα να μένεις απλός θεατής των παραστάσεων.. Γιατί έτσι μπορείς να κερδίσεις μόνο και μόνο απ΄ το θέαμα.
    Δε ξέρω αν είναι οι καταστάσεις που δεν αντέχω ή το εγώ μου μέσα σ΄ αυτές. Μπορεί και να΄ ναι το παρελθόν και η σκηνοθεσία που μου επιβλήθηκε.. Ίσως απλά να θέλω να αποκρούω κάθε τι που με μαγνητίζει.. Όπως και να΄ χει όμως, κάθε παράπτωμα, κάθε κίνηση συντρέχει σ΄ ένα αποτέλεσμα που δε πρέπει να είναι συμβιβαστικό. Γιατί οι συμβιβασμοί οδηγούν σε αδυναμίες.. Μπορεί και οι αδυναμίες να είναι για τους δυνατούς.. Όμως η υπέρβαση των αδυναμιών είναι σίγουρα για τους δυνατούς. Γι΄ αυτούς οι οποίοι ξέρουν να υπερασπίζουν το ΄΄εγώ΄΄ τους και ξέρουν να νικούν τον εαυτό τους..Γιατί όλοι οι περαστικοί αφήνουν τα αποτυπώματά τους.. Λίγοι όμως σκαλίζουν βαθιά και τα σημάδια τους φαίνονται πάντα, από χιλιόμετρα μακριά, σαν ενέργειες, σαν αεράκι, σαν κύματα που έλκουν και προκαλούν.. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου